środa, 5 grudnia 2012

Wyznanie wiary ojca Jean’a, kapucyna




Wyznanie wiary

Ojciec Jean, kapucyn, dnia 21 października 2012



 Ojcze Janie, dziękujemy Ci za ten bezkompromisowy tekst. Niech nas wszystkich wzmocni. Oby nasi kapłani w Bractwie poszli Twoim śladem. 

I- PREAMBUŁA

1) Biorąc pod uwagę aktualną sytuację, w 50-ta rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II, kiedy papież Benedykt XVI ogłosił "Rok Wiary", "poświecony  wyznaniu wiary i jej właściwej interpretacji" i kiedy zachęca się wiernych do tolerancyjnego studiowania  Aktów Soboru i upowszechniających je artykułów Nowego Katechizmu ; to znaczy Soboru, o którym kardynał Ratzinger napisał trzydzieści lat później: "Przepaść dzieli historię Kościoła na dwa  światy nie do pogodzenia : świat przedposobory i posoborowy i  "(" Nowa pieśn do Pana "Desclée-Mame, 1995, s. 174).

2) Biorąc pod uwagę niedawną transmisję oświadczenie prefekta Kongregacji Wiary, biskupa Müllera, który nie wyparł się zdecydowanie swoich  błędów (żeby nie powiedzieć - herezji) na temat Przeistoczenia, dziewictwa Maryji i protestantów należących do Kościoła, i który oskarżył kapłanów oraz wiernych Tradycji o pozostawanie poza  katolicką wiarą, mówiąc: ". Nie możemy w tych negocjacjach [z FSSPX]  porzucić katolicką wiarę ". (Wywiad z NDR, 10.06.2012)

3) Biorąc pod uwagę  kategoryczne nawoływania Apostołów na temat doktrynalnej bezkompromisowości, nie tylko obowiązku utrzymania całego depozytu  przekazanej Wiary  (1 Tym. 6, 20, 2 J. 9), ale również strzeżenia się fałszywych nauczycieli (Dz 20, 29, 2 PET. 2.1), wyklęcia  tych, którzy uczą odmiennej doktryny  (Ga 1, 9, 2 J 10), aż do stawiania oporu  najwyższym władzom, które nie byłyby prawe w stosunku do Prawdy  (Ga 2, 11).

4) Biorąc pod uwagę  wiarygodne proroctwa zapowiadające nam ogólne odstępstwo od Wiary w ostatnich dniach Kościoła:  szczególnie biblijne proroctwa Naszego Pana  Jezusa Chrystusa (Łk 18, 8) i Apostoła (1 Tym. 4,1, 2 Tm 3,1 do 8) oraz  proroctwa Matki Bożej w  uznanych za autentyczne przez Kościół objawieniach (Quito, La Salette, Fatima) ; proroctwa potwierdzone przez papieży XX wieku ubolewających  nad oficjalną  apostazja katolickich narodów aż do Soboru Watykańskiego II, a następnie do nich zachęcających.

5)  Biorąc pod uwagę  stałe i nienaruszalne prawo Kościoła, który stanowi, że "Wierni Chrystusowi są zobowiązani do otwartego wyznawania (aperte profiteri tenentur) Wiary we wszystkich sytuacjach, w których  ich milczenie, ich wahania, albo zachowanie  powodowałoby  pośrednie negowanie Wiary, lekceważenie religii, obrażanie  Boga, lub skandalizowanie bliźniego "(kod 1917, kanon 1325 § 1).

6) Biorąc pod uwagę  napomnienia naszych poprzedników w obecnej walce w obronie Wiary przeciwko neo-modernistom, jak arcybiskup Lefebvre: "Musimy walczyć z ideami, które są obecnie w modzie w Rzymie i  na wargach  Papieża [...] ... "(Konf. Ecône 09.06.1990; Fideliter nr 87 s. 3.) ;  jak biskup de Castro Mayera:" być wiernymi misji, którą Bóg nam powierzył,  oprzeć się panującemu modernizmowi "(dekl. Konsekracja 30 - 06-1988; Fideliter, nr 64, s.9), lub jak ojciec Calmel: "Wyznanie wiary w obliczu modernistycznych władz, jest zaprzeczeniem wszelkich niejasności, zarówno w doktrynie jak i w obrzędach" ("Krotka obrona" ... Itinéraires nr 316, s. 76).

7) Biorąc pod uwagę  poważne i nieuniknione różnice w sprawach Wiary, odnotowane podczas ostatnich dyskusji doktrynalnych w Rzymie  pomiędzy soborowymi teologami i katolicką Tradycją, różnice w treści już wyrażone przez arcybiskupa Lefebvre'a w jego biskupim Manifeście (21-11-1983 ) szeroko przedstawione na naszych seminaryjnych wykładach, teologicznych konferencjach, w doktrynalnych artykułach, naukowych kołach i kazaniach dla wiernych.  

II – WYZNANIE KATOLICKIEJ WIARY 

W obecnej sytuacji, a biorąc pod uwagę to, co zostało opisane powyżej, jako katolickiemu księdzu, pomimo mojej niegodności, niech mi będzie wolno  w tym dniu - wobec wiernych mających absolutne prawo  dokładnie wiedzieć jaka jest intymna Wiara tych, którzy ją głosza -  publicznie potwierdzić  co następuje :
1) Odnawiam, aż do  mojej śmierci, publiczne wyznanie wiary  dane przez moich chrzestnych rodziców  w dniu mojego chrztu, a z mojej własnej woli dwanaście lat później, podczas mojej uroczystej komunii. [red. od czasów Piusa X, francuskim zwyczajem dzieci kilka lat po  I Komunii Sw. przystępuja do Komunii Uroczystej, podczas której składają wyznanie wiary przy ołtarzu]

2) Odnawiam, aż do  mojej śmierci, trydenckie wyznanie wiary i antymodernistyczną przysięgę, którą złożyłem publicznie z rękę na Ewangelii i przed Najświętszym Sakramentem przed otrzymaniem święceń kapłańskich.

3) Wyznaję, aż do  mojej śmierci, Credo  recytowane każdej niedzielni podczas  Mszy, a także Credo (tzw) św Atanazego, które  przed Soborem Kościół nakazał swoim wyświęconym  recytować każdej niedzieli  z Brewiarza.

4) Wyznaję, aż do mojej śmierci, wszelkie i każdy  z określonych  dogmatów  rzymskokatolickiej Wiary, jak również wszelkie i każdą z prawd katolickiej  doktryny, uznane za takie przez wszystkich teologów (por. Denz. 2880) przed ostatnim Soborem,  prawdy,  których  negowanie byłoby grzechem zuchwałości  przeciw Wierze.

5) Wyznaję, i na zawsze wszystkie prawdy, które zostały zaatakowane w historii Kościoła i odrzucam wszystkie przeciwne im błędy, które zostały należycie ocenzurowane przez Magisterium Papieży, Sobory i rzymskie Kongregacjie.

6) Wyznaję, i na całe  moje życie, właściwą i tradycyjną doktrynę przedstawioną w katechizmie Soboru Trydenckiego i przez św Piusa X, jak również we wszelkich innych katechizmach przed Vaticanum II, które  powtarzają ją wiernie i w całości.

7) Wyznaję także i  chcę wyznawać  aż do mojego ostatniego tchnienia  Wiarę Ojców i Doktorów Kościoła, wiernie przekazywaną  przez Magisterium Papieży i Sobory, jako   pewne i  raz na zawsze ustalone sformułowania absolutnej Prawdy,  która w czasie i w istocie nie ewoluuje.

III WYZNANIE WIARY PRZECIW AKTUALNYM BŁĘDOM

Obowiązkiem każdego kapłana jest nie tylko wyznawać i nauczać prawdziwą katolicką Wiarę, lecz także bronić jej przed atakami wrogów, kimkolwiek by oni byli, w konsekwencji :

1) Wyznają tradycyjną i katolicką  definicję Wiary , to znaczy, że  jest ona nadprzyrodzoną cnotą, darmowym darem Boga przez  którego cała moja dusza, rozum i wola, poddaje się  całej prawdzie  objawionej przez Boga i przekazanej przez Jego jeden Kościół, który nie może się mylić, ani mnie mylić.
 Również potępiam i odrzucam neo-modernistyczną doktrynę, która przedstawia Wiare  jako uczucie "urodzone w głębi mojego własnego ja" (Jan Paweł II: "Nie lękajcie się!" Laffont, str. 39),  lub jako "doświadczenie", które może być tylko "wspólnotowe" (Prof. Ratzinger, "Wiara chrzescijańska ..." str. 110 i "Podstawy teologii ...", s. 35).

2) Wyznaję tradycyjną i katolicką doktrynę  nauki społecznego królowania Naszego Pana  Jezusa Chrystusa, z jej konieczną konsekwencją harmonijnej jedności Kościoła i Państwa tak, żeby  boskie i kościelne prawo regulowało wszystkie ludzkie instytucje, dla chwały Bożej i zbawienia dusz ; doktrynę oparta na Piśmie Świętym (Iz 55,4;. 1 Tm 6,15, Obj. 1,5) i Tradycji, zwłaszcza na encyklice "Primas Quas "Piusa XI.
Również potępiam i odrzucam liberalną doktrynę Vaticanum II z "Gaudium et spes" (rozdz. 4) głoszącą autonomię Państwa w stosunku do Kościoła, według fałszywej zasady wolności religijnej, doktrynę, którą  kiedyś obecny Papież  nazwał  "rodzajem kontr-Syllabus’a", a ostatnio w publicznym przemówieniu do ambasadorów, określi jako "wielki postęp ludzkości" (13-12-2008).

3) Wyznają tradycyjną  i katolicką  doktrynę prawdziwego ekumenizmu - czyli powrót zagubionych dusz do jednej owczarni Chrystusa, doktrynę oparta na Piśmie Świętym (J 10:16;. Act 2, 38) i na stałej Tradycji, zwłaszcza na encyklice "Mortalios animos" Piusa XI.
Również potępiam i odrzucam przeciwną [doktrynę] ludzi soborowego Kościoła, którzy uczą, że ekumenizm powrotu jest "przestarzały" (Układ w Balamand, 24-06-1993), że nie należy już próbować "nawracać" innych (kardynał Kasper, 22-01-2001), "pod presją” który byłaby  "formą niewłaściwego prozelityzmu" (Jan Paweł II, 31-05-1991) i „zmuszałaby innych do odrzucenia ich własnego dziedzictwa wiary” (Benedykt XVI, 18-08-2005).

4) Wyznaje tradycyjną definicję Kościoła rzymskokatolickiego jako Mistycznego Ciała Naszego Pana Jezusa Chrystusa i jedyną Arkę Zbawienia, do którego nie można należeć bez chrztu i Wiary ;  prawdę  objawioną  przez Boga (Kol. 1,18 J. 3,5, Mc. 16.16) i przekazaną przez Tradycję, zwłaszcza w encyklice Piusa XII "Mystici Corporis".
Również potępiam i odrzucam odmienną doktrynę Vaticanum II uczącą, że "Kościół Chrystusowy trwa w Kościele katolickim" (LG 8) i jej wytłumaczenie w Nowym katechizmie (§ 836), że "wszyscy ludzie, w różnych formach należą do katolickiej jedności Ludu Bożego. "
Co więcej, potępiam i odrzucam nowa soborową doktrynę (UR 3) powtórzoną w Nowym katechizmie (§ 819), według której  "Duch Chrystusa posługuje się  Kościołem  i kościelnymi wspólnotami [oddzielnie] jako środkiem zbawienia". [odrzucam] Ponieważ fałszywe religie nie są inspirowane przez Dobrego Ducha, ale przez Demona (Ps 95,5, 1 Kor 10,20;. Ap 2,9)

5) Wyznaję tradycyjną i  katolicką doktrynę zastąpienia Nowym Przymierzem Starego Przymierza, to ostatnie jest cofnięte przez sam fakt, jak  wyraźnie stwierdza Słowo Boże (2 Kor. 3,14, Hb. 8.13) i Tradycja, np. w buli " Hebraeorum gens " św Piusa V (1569). To tradycyjne wierzenie należy rozumieć w tym sensie, że religia żydowska została cofnięta przez Boga, ale bez wykluczenia możliwości indywidualnego nawracania się Izraelitów do Niego, a masowo na  końcu czasów (por. Rz 11, 25).
Również potępiam i odrzucam  przeciwną doktrynę Vaticanum II (Nostra aetate),  następnie sformułowaną przez Jana Pawła II (17-09-1980) i Nowy katechizm (§ 121) w obraźliwym dla Naszego Pana  Jezusa Chrystusa, boskiego Założyciela Kościoła nowego i wiecznego Przymierza aksjomacie : "Stare Przymierze nigdy nie zostało odwołane."

6) Wyznaję tradycyjną i  katolicką doktrynę mówiącą, że piekło istnieje, i że wszyscy, którzy umierają w stanie grzechu śmiertelnego bez skruchy, są wiecznie przeklęci ;  prawdę przez Boga objawioną (1 Kor. 6,10, Rev 21, 27) i stale przekazywaną  przez Tradycję, a zwłaszcza drugi Sobór w Lyonie (1274). Wierzę również, za Naszym Panem, który nam objawił, że wielu obiera drogę prowadzącą do zguby (Mt 7,13, Łk. 13,24),  objawienie potwierdzone przez Matke Boża w Fatimie, że  wiele dusz, zwłaszcza w naszych czasach potępia się, a my musimy się modlić i czynić pokutę, aby przyczynić się do ich zbawienia.
Również potępiam i odrzucam przeciwną  teorię mówiącą, że piekło istnieje, ale jest puste (Urs von Balthasar, cytowany przez Jana Pawła II w " Entrez dans l'espérance ", str. 200), lub że sąd i potępienie wspomniane w Ewangelii dotyczą tylko Szatana i upadłych aniołów (Jan Paweł II, Encyklika Dominum Vivificantem, 18-05-1986, nr 27-28), albo, że w piekle znajdują się tylko „niektóre osoby z naszej historii "(Benedykt XVI, Encyklika Spe salvi, 30-11-2007, nr 45)

7) Wreszcie, ponieważ nudne byłoby  wyliczanie wszystkich poważnych  posoborowych błędów popełnionych, wspieranych, lub zatwierdzonych przez duchownych u władzy, za arcybiskupem Lefebvre i innymi biskupami i księżmi lojalnymi wobec Kościóła wszechczasów, potępiam i odrzucam wszelkie i każdą z teorii i praktyki, które stopniowo podważają wiarę w duszach, nie tylko w sprawach doktrynalnych, ale również moralnych (odwrócenie celu małżeństwa, aby  legitymizować dziesiątki tysięcy umorzeń ślubów rocznie) ; liturgiczne (nowa msza wymyślona wspólnie  z  sześcioma protestanckimi pastorami) ;  kanoniczne (abp Lefebvre powiedział, że zniszczą Kościół za pomocą  podstawowych praw, inspirowanych modernizmem Nowego Kodeksu z 1983;. Fideliter Nr 55 s. 9) ;  ekumenistyczne (Asyż, Jan Paweł II całujący Koran 14-05 -1999, Benedykt XVI pozwalający się pobłogosławić przez rabina 05.11.2007) ; biblijne (egzegeza nadmiernie krytyczna, nowy ekumeniczny przekład Biblii) ; sakramentalne (bez przyklęknięcia przed Najświętszym Sakramentem, co pomniejsza szacunek i Wiarę w rzeczywistą Obecność) etc...teorie i praktyki, które ganię, więc odrzucam całkowicie, o ile  są one sprzeczne z duchem Kościoła katolickiego, obraźliwe dla Boga i skandaliczne dla dusz.

WNIOSKUJĄC

Muszę sprecyzować, że jeśli potępiamy wszystkie te  niezdrowe, mniej lub bardziej heretyckie nowinki, nie chcę kwestionować funkcji, autorytetu i szacunku dla obwinianych Pasterzy, nie mając żadnych kompetencji, aby sądzić ich  osoby  i modlę się także za nich, Papieża i biskupów, jako odpowiedzialnych przed Bogiem za nasze dusze nad którymi mają zwyczajną  jurysdykcję. Lecz z św Pawłem, św Tomaszem z Akwinu i św Robertem Bellarmin,  w dobrej wierze uważam, że jeśli te władze poważnie szkodzą  Kościołowi w jego Wierze, to nie tylko można, ale  obowiązkiem jest sprzeciwić się im publicznie, mówiąc, że nie działają zgodnie z Ewangelią i okazać im nieposłuszeństwo we wszystkim, co usiłują nam narzucić , a co jest wbrew Bogu.

Biorąc pod uwagę, że ta Wiara, z której jestem  dumny, jest czystym darem Boga, otrzymanym bez zasługi z mojej strony ;  biorąc pod uwagę historię Kościoła i smutny upadek  wielu mądrzejszy duchownych , silniejszych  i ostrożniejszych ode  mnie ;  ostatecznie biorąc pod uwagę  moje przeszłe słabości, obecną apostazję   i przyszłe prześladowania, mogę tylko prosić i błagać, drodzy wierni, o modlitwę także za mnie, abym nie tylko wytrwał w rzymskokatolickiej Wierze, którą ponownie wyznałem, ale również i  jeszcze bardziej - w miłości, bo "gdybym miał pełnię Wiary, aby przenosić góry, a nie miałbym  miłości, byłbym niczym" (1 Kor. 13,2 ) ; módlcie się więc również, abym jak najlepiej spełniał swój kapłański obowiązek wobec Boga i dusz  i współdziałał, choć  niewiele, dla Królestwa Bożego na ziemi, aż do ostatecznego triumfu Najświętszego Serca Jezusa i Maryji.

Amen !
Br. Jean