I – Kilka cytatów z ( albo o) Abp
Lefebvre’a na temat nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego
Oto kilka cytatów, które mogą się przydać jako materiał
do komentowania deklaracjidoktrynalnej z 15 kwietnia 2012 r.
1 – List otwarty do zaniepokojonych
katolików, rozdział 21 :
"Dlatego powołując się na św.Tomasza z Akwinu, wysłaliśmy dnia 21/11/1983,
biskup de Castro Mayer i ja, list otwarty do Papieża JP II z błaganiem,
aby potępił główne przyczyny
dramatycznej sytuacji, z którą zmaga się Kościół. Wszystkie kroki, jakie prywatnie poczyniliśmy
w ciągu ostatnich 15 lat, nie powiodły się, a zamilknąć wydawało się nam współudziałem w wprowadzaniu zamętu w duszach na całym świecie. "Ojcze Świety,
napisaliśmy, pilne jest aby zanikł niepokój,
ponieważ trzoda rozprasza się i
opuszczone owce podążają za najemnikami.
Błagamy Cię, dla dobra wiary katolickiej i dla zbawienia dusz, o potwierdzenie
prawd sprzecznych z tymi błędami." Nasze
alarmujące wezwanie stało się jeszcze
gwałtowniejsze na skutek błędów nowego
prawa kanonicznego, aby nie powiedzieć, jego
herezji, oraz na skutek uroczystości
i przemówienia z okazji pięciusetletniej rocznicy narodzin Lutra ".
2 -La porte latine :
"W 1983 roku, arcybiskup Lefebvre już stopniowo rozczarowany tekstami Jana
Pawła II o modernistycznym posmaku, jest głęboko
wstrząśnięty nowym Kodeksem Prawa Kanonicznego, który redukuje do praw
odchylenia soboru. Rozważa więc poważnie konsekrowanie biskupa i wchodzi na drogę
publicznych protestów przeciwko powtarzającym się skandalom popełnianym u
szczytu Kościoła. "
"Z kolegializowaliśmy
papieski rząd lub ten biskupów z kolegium kapłanów, ten proboszcza z kolegium duszpasterstwa świeckich, wszystkie podzielone
na niezliczone komisje, rady, sesje,
itp.. Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego cały jest nasycony tym pojęciem. Papież jest tam zdefiniowany w pierwszym
rzędzie jako szef kolegium biskupiego. Znajdujemy tam już doktrynę sugerowaną w
soborowym dokumencie Lumen gentium, wg. której kolegium biskupów
przy papieżu, posiada, jak on, najwyższą
władzą w Kościele, i to w sposób
normalny i stały.
To nie jest niewielka zmiana; ta doktryna podwójnej najwyższej władzy jest sprzeczna
z nauczaniem i praktyką magisterium Kościoła. Przeciwstawia się ona definicji
Vaticanum I i encyklice Satis cognitum
papieża Leona XIII. Tylko papież ma najwyższą władzę, przekazuje ją tylko wtedy, gdy uzna to za stosowne, w nadzwyczajnych
okolicznościach. Tylko papież ma władzę jurysdykcji rozciągającą się na cały świat.
Jesteśmy zatem świadkami
ograniczenia wolności Papieża. Tak, to
jest rewolucja! Fakty wskazują, że ta zmiana ma też wpływ na praktykę, Jan Paweł II jest
pierwszym papieżem naprawdę dotkniętym reformą. Można podać kilka konkretnych przypadków, w których cofnął
on swoje decyzje ulegając naciskom
Konferencji Episkopatu; holenderski Katechizm ostatecznie otrzymał
imprimatur arcybiskupa Mediolanu, bez wprowadzenia do niego zmian wnioskowanych
przez komisję kardynałów. Tak samo było z katechizmem Kanady, o którym usłyszałem głosy upoważnione
do powiedzenia w Rzymie: "Cóż możemy zrobić wobec [decyzji] Konferencji Episkopatu?"
"Postawiono nam teraz drugie pytanie : Co sądzicie o nowym Prawie
Kanonicznym?
Niestety, musimy odpowiedzieć, że
pomimo kilku przydatnych zmian, duch, który doprowadził do tego gruntownego
przerobienie jest tej samej natury, jak ten, który
zainspirował zmiany ksiąg liturgicznych, katechizmów i Biblii. Konstytucja
Apostolska, która wprowadza nowe Prawo
Kanoniczne wyraźnie to stwierdza na stronie XI watykańskiej edycji:
"Dzieło, jakim jest Kodeks doskonale zgadza się z naturą Kościoła, a szczególnie z tą, jaką
zaproponował Sobór Watykański II. Nawet
więcej, nowe Prawo może być postrzegane jako usiłowanie wyjaśnienia tej doktryny w kanonicznym języku,
czyli ... soborowej Eklezjologii ...Elementy
tej Eklezjologii są następujące: Kościół = lud Boży; hierarchiczna władza = kolegium; Kościół = komunia, i wreszcie Kościół i jego ekumeniczny
obowiązek. "
Oto aż tyle niejasnych pojęć, które
pozwolą na protestanckie i modernistyczne błędy inspirowane teraz prawem Kościoła. Ucierpi na tym władza
papieża i biskupów, a także zatrą
się różnice pomiędzy duchowieństwem i
świeckimi, a charakter bezwzględny i konieczny katolickiej wiary zblednie na korzyść herezji i schizmy, i
zanikną podstawowe realia grzechu i łaski.
Są to naruszenia niebezpieczne tak dla
doktryny Kościoła, jak i dla zbawienia dusz.
Módlmy się, aby to nowe Prawo nigdy nie weszło w życie. "
5 - Konferencja bp Tissier de
Mallerais w Kolmarze z dnia 12 października 2008 r., w którym opowiada on
o reakcji abp Lefebvre’a na nowy Kodeks
Prawa Kanonicznego: skrypt pierwszych 13 minut.