wtorek, 12 marca 2013

I – Kilka cytatów z ( albo o) Abp Lefebvre’a na temat nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego


 I – Kilka cytatów z ( albo o) Abp Lefebvre’a na temat nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego 
 

 

Oto kilka cytatów, które mogą się przydać jako materiał do komentowania deklaracjidoktrynalnej z 15 kwietnia 2012 r.

1 – List otwarty do zaniepokojonych katolików, rozdział 21 :

"Dlatego powołując się na św.Tomasza z Akwinu, wysłaliśmy dnia 21/11/1983, biskup de Castro Mayer i ja, list otwarty do Papieża JP II z błaganiem, aby  potępił główne przyczyny dramatycznej sytuacji, z którą zmaga się  Kościół. Wszystkie kroki, jakie prywatnie poczyniliśmy w ciągu ostatnich 15 lat,   nie powiodły się, a  zamilknąć wydawało się nam   współudziałem w wprowadzaniu zamętu w duszach  na całym świecie. "Ojcze Świety, napisaliśmy,  pilne jest aby zanikł niepokój, ponieważ trzoda  rozprasza się i opuszczone owce podążają za  najemnikami. Błagamy Cię, dla dobra wiary katolickiej i dla zbawienia dusz, o potwierdzenie prawd sprzecznych z tymi błędami." Nasze alarmujące wezwanie stało się jeszcze  gwałtowniejsze na skutek  błędów nowego prawa kanonicznego, aby nie powiedzieć,  jego herezji, oraz na skutek  uroczystości i przemówienia z okazji pięciusetletniej rocznicy narodzin Lutra ".


"W 1983 roku, arcybiskup Lefebvre już stopniowo rozczarowany tekstami Jana Pawła II o modernistycznym posmaku, jest głęboko wstrząśnięty nowym Kodeksem Prawa Kanonicznego, który redukuje do praw odchylenia soboru. Rozważa więc poważnie konsekrowanie biskupa i wchodzi na   drogę publicznych protestów przeciwko powtarzającym się skandalom popełnianym u szczytu Kościoła. "


"Z kolegializowaliśmy papieski  rząd  lub ten biskupów z  kolegium kapłanów, ten proboszcza z kolegium  duszpasterstwa świeckich, wszystkie podzielone na  niezliczone komisje, rady, sesje, itp.. Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego cały jest nasycony tym pojęciem. Papież jest tam zdefiniowany w pierwszym rzędzie jako szef kolegium biskupiego. Znajdujemy tam już doktrynę  sugerowaną w  soborowym dokumencie Lumen gentium, wg. której  kolegium biskupów przy papieżu,   posiada, jak on, najwyższą władzą w Kościele, i to w  sposób normalny i stały.

To nie jest niewielka zmiana; ta doktryna podwójnej najwyższej władzy jest sprzeczna z nauczaniem i praktyką magisterium Kościoła. Przeciwstawia się ona definicji Vaticanum I i encyklice Satis cognitum papieża Leona XIII. Tylko papież ma najwyższą władzę,  przekazuje  ją tylko wtedy, gdy  uzna to za stosowne, w nadzwyczajnych okolicznościach. Tylko papież ma władzę jurysdykcji rozciągającą się na cały  świat.

Jesteśmy  zatem świadkami ograniczenia wolności Papieża.  Tak, to jest rewolucja! Fakty wskazują, że ta zmiana ma też  wpływ na praktykę, Jan Paweł II jest pierwszym papieżem naprawdę dotkniętym reformą. Można podać  kilka konkretnych przypadków, w których cofnął on swoje decyzje ulegając naciskom   Konferencji Episkopatu; holenderski Katechizm ostatecznie otrzymał imprimatur arcybiskupa Mediolanu, bez wprowadzenia do niego zmian wnioskowanych przez komisję kardynałów. Tak samo było z  katechizmem Kanady, o którym usłyszałem głosy  upoważnione  do powiedzenia w Rzymie: "Cóż możemy zrobić  wobec [decyzji]  Konferencji Episkopatu?"


"Postawiono nam teraz drugie pytanie : Co sądzicie o nowym Prawie Kanonicznym?

Niestety, musimy  odpowiedzieć, że pomimo kilku przydatnych zmian, duch, który doprowadził do tego gruntownego przerobienie   jest tej samej natury, jak ten, który zainspirował zmiany ksiąg liturgicznych, katechizmów i Biblii. Konstytucja Apostolska, która  wprowadza nowe Prawo Kanoniczne wyraźnie to stwierdza na stronie XI watykańskiej edycji: "Dzieło, jakim jest Kodeks  doskonale zgadza się z  naturą Kościoła, a szczególnie z tą, jaką zaproponował  Sobór Watykański II. Nawet więcej, nowe Prawo może być postrzegane jako usiłowanie  wyjaśnienia tej doktryny w kanonicznym języku, czyli ...  soborowej Eklezjologii ...Elementy tej Eklezjologii są następujące: Kościół = lud Boży; hierarchiczna władza =  kolegium;  Kościół = komunia, i wreszcie Kościół i jego ekumeniczny obowiązek. "

Oto aż tyle niejasnych pojęć, które pozwolą na protestanckie i modernistyczne błędy   inspirowane teraz  prawem Kościoła. Ucierpi na tym władza papieża i biskupów, a także zatrą się  różnice pomiędzy duchowieństwem i świeckimi, a charakter bezwzględny i konieczny katolickiej  wiary zblednie na korzyść herezji i schizmy, i zanikną podstawowe realia grzechu i łaski.

Są to naruszenia niebezpieczne tak dla  doktryny Kościoła, jak i dla zbawienia dusz.

Módlmy się, aby to nowe Prawo nigdy  nie weszło w życie. "

5 - Konferencja bp Tissier de Mallerais w Kolmarze z dnia 12 października 2008 r., w którym opowiada on o reakcji abp Lefebvre’a na   nowy Kodeks Prawa Kanonicznego: skrypt pierwszych 13 minut.